لنزهای داخل چشمی چندکانونی (Multifocal IOLs): کاندیداهای ارجح در مقابل کاندیداهای بحث‌برانگیز

لنزهای داخل چشمی چندکانونی (Moltifocal IOLs) یک گزینه جراحی پیشرفته برای اصلاح دید در طول عمل جراحی آب مروارید هستند که هدف آن‌ها کاهش یا حذف نیاز بیمار به عینک پس از عمل است. این لنزها با داشتن مناطق متمرکز متعدد، امکان دید واضح در فواصل دور، متوسط و نزدیک را فراهم می‌کنند. درک صحیح از کاندیداهای مناسب و بحث‌برانگیز برای این نوع لنزها برای دستیاران چشم‌پزشکی که نقش مهمی در آموزش و آماده‌سازی بیماران دارند، ضروری است.

کاندیداهای ارجح برای لنزهای داخل چشمی چندکانونی:

بیمارانی که بیشترین سود را از MIOLs می‌برند، معمولاً دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• انگیزه بالا برای استقلال از عینک: این افراد به شدت تمایل دارند تا حد امکان از عینک برای انجام فعالیت‌های روزمره خود بی‌نیاز شوند.
• درک واقع‌بینانه از نتایج: آن‌ها آگاه هستند که ممکن است برای دستیابی به دید کامل در همه فواصل، به سازگاری عصبی نیاز باشد و احتمال وجود هاله (halo) یا خیرگی (glare)، به ویژه در شب، وجود دارد.
• چشم‌های سالم و بدون بیماری‌های چشمی زمینه‌ای: بیمارانی که هیچ‌گونه بیماری چشمی دیگری مانند دژنراسیون ماکولا، گلوکوم پیشرفته، یا خشکی شدید چشم ندارند، کاندیداهای بهتری هستند. وجود این شرایط می‌تواند کیفیت دید پس از عمل را تحت تأثیر قرار دهد.
• قرنیه سالم و منظم: آستیگماتیسم قابل توجه و نامنظمی‌های قرنیه می‌توانند کیفیت دید با MIOLs را کاهش دهند. در صورت وجود آستیگماتیسم، ممکن است نیاز به لنزهای توریک چندکانونی یا روش‌های اصلاح آستیگماتیسم همزمان باشد.
• اندازه مردمک مناسب: اندازه مردمک در شرایط مختلف نور می‌تواند بر عملکرد MIOLs تأثیر بگذارد. پزشک در ارزیابی قبل از عمل این فاکتور را در نظر می‌گیرد.
• شخصیت سازگار: افرادی که صبور هستند و توانایی سازگاری با تغییرات دید پس از عمل را دارند، معمولاً نتایج بهتری را تجربه می‌کنند.

کاندیداهای بحث‌برانگیز یا نامناسب برای لنزهای داخل چشمی چندکانونی:

برخی از بیماران به دلیل شرایط خاص خود، ممکن است کاندیداهای مناسبی برای MIOLs نباشند یا نیاز به بررسی دقیق‌تر داشته باشند:

• بیماری‌های چشمی زمینه‌ای: دژنراسیون ماکولا: کاهش دید ناشی از این بیماری می‌تواند با عملکرد MIOLs تداخل داشته باشد.
• گلوکوم پیشرفته: از دست دادن میدان بینایی ناشی از گلوکوم می‌تواند با اختلالات دید ناشی از MIOLs ترکیب شده و کیفیت زندگی بیمار را تحت تأثیر قرار دهد.
• رتینوپاتی دیابتی: تغییرات عروقی در شبکیه ناشی از دیابت می‌تواند بر کیفیت دید پس از عمل تأثیر بگذارد.
• خشکی شدید چشم: خشکی چشم می‌تواند باعث نوسانات دید و افزایش نارضایتی بیمار از MIOLs شود.
• آستیگماتیسم نامنظم یا قابل توجه: این شرایط می‌توانند کیفیت دید را به طور قابل توجهی کاهش دهند.
• سابقه جراحی‌های انکساری قرنیه: تغییرات ایجاد شده در قرنیه پس از لیزیک، لازک یا PRK می‌توانند پیش‌بینی قدرت لنز و کیفیت دید با MIOLs را دشوار کنند.
• بیمارانی با انتظارات غیرواقع‌بینانه: افرادی که انتظار دید کامل و بدون هیچ‌گونه عوارض جانبی را دارند، ممکن است پس از عمل با MIOLs ناامید شوند.
• مشکلات عصبی یا روانی: برخی شرایط عصبی یا روانی می‌توانند سازگاری بیمار با تغییرات دید پس از عمل را تحت تأثیر قرار دهند.
• بیمارانی که به دید بسیار دقیق در یک فاصله خاص نیاز دارند: برای مثال، خلبانان یا جراحانی که به دید بسیار واضح در فاصله دور یا متوسط بدون هیچ‌گونه اختلال نیاز دارند، ممکن است MIOLs گزینه ایده‌آلی برای آن‌ها نباشد.
• بیمارانی که به شدت نگران عوارض جانبی مانند هاله و خیرگی هستند: در حالی که این عوارض معمولاً با گذشت زمان کاهش می‌یابند، برخی افراد ممکن است نتوانند آن‌ها را تحمل کنند. 

دستیاران چشم‌پزشکی نقش حیاتی در فرآیند انتخاب Moltifocal IOLs دارند:

• آموزش اولیه به بیمار: ارائه اطلاعات پایه‌ای در مورد MIOLs، مزایا و معایب آن‌ها.
• کمک در ارزیابی قبل از عمل: انجام تست‌های تشخیصی و جمع‌آوری اطلاعات مربوط به سابقه پزشکی و چشمی بیمار.
• مدیریت انتظارات بیمار: تاکید بر احتمال وجود هاله و خیرگی و نیاز به سازگاری عصبی.
• پاسخ به سوالات بیمار: ارائه پاسخ‌های دقیق و همدلانه به سوالات بیماران در مورد MIOLs و فرآیند جراحی.
• پیگیری پس از عمل: ارزیابی دید بیمار و شناسایی هرگونه مشکل یا عارضه جانبی.

برای تماشای فیلم کنفرانس هفتگی Moltifocal IOLs: Preferred vs Controversial Candidates روی مطالعه بیشتر کلیک کنید.